հարաբախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հա•րա•բախ 

Ածական

  1. (նորբ․) անընդհատ, անվերջ բաբախող (երկրի մասին) ◆ Եվ ունկնդրում եմ բաբախյունը քո հարաբախ սրտի։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]