հարամռունչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑɾɑmˈrunt͡ʃʰ]

վանկեր՝ հա•րա•մ(ը)•ռունչ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) իբր՝ անվերջ մռնչացող ◆ Եթե ալիքվում է հող հանկարծ, Բռնվում է ծովի շունչը հարամռունչ, Եվ լեռները են եթե շարժվում հանկարծ՝ Այդ հողի մեջ թաղված սիրտն է մեր կես։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]