հարարաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•րա•րաթ 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ զորություն, ուժ, ազդեցություն ◆ Ով մէկ մէկու հարարաթը փօրցիլ է նուր մէկանց աճկիրը չի ձըռի վրէն։ Գս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։