հարեմամայր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հա•րե•մա•մայր 

Գոյական

  1. (նորբ․) հարեմի այն կինը, որը հսկում է և իշխանություն ունի հարեմի կանանց վրա◆ Հարեմամայր է հայուհիներիս Վարդ-լեզուն իսկույն քորոցով ծակում, Երբ որ հիշում եմ ազգս, մայրենիս։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]