հացկտուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հաց•կ(ը)•տուր 

  1. Կարին՝ մինչև կերակուրև եփելը շատ սոված լինելու պատճառով ուրիշ որևէ բան ուտել, ախորժակը որի պատճառով փակվում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։