Jump to content

հացկտուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հաց•կ(ը)•տուր 

  1. Կարին՝ մինչև կերակուրև եփելը շատ սոված լինելու պատճառով ուրիշ որևէ բան ուտել, ախորժակը որի պատճառով փակվում

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։