հաց-նշխար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑt͡sʰ nʃˈχɑɾ]

վանկեր՝ հաց-ն(ը)շ•խար 

Գոյական

  1. (նորբ․) հացի կտոր՝ փշրանք, նշխար ◆ Ամբարների լիության մեջ՝ Հաց-նշխարի կարոտ էր պետք։ Սիլվա Կապուտիկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]