հեգեմոնիզմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հե•գե•մո•նիզմ 

Գոյական

  1. (քղք․) (փխնն․) գերիշխանատենչություն, ուրիշ երկրների իր ազդեցությանը ենթարկելու ձգտում և այդ ձգտման իրականացմանն ուղղված քաղականություն ◆ Հակասովետիզմն ու հեգեմոնիզմը դարձել են Պեկինի ներկայիս կառավարողների վարած քաղաքականության հիմնական հատկանիշները։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]