հեգեմոնիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛɡɛmɔˈnizm]
վանկեր՝ հե•գե•մո•նիզմ
Գոյական
- (քղք․) (փխնն․) գերիշխանատենչություն, ուրիշ երկրների իր ազդեցությանը ենթարկելու ձգտում և այդ ձգտման իրականացմանն ուղղված քաղականություն ◆ Հակասովետիզմն ու հեգեմոնիզմը դարձել են Պեկինի ներկայիս կառավարողների վարած քաղաքականության հիմնական հատկանիշները։ (Մամուլ)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։