հեդիգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հե•դիգ 

  1. Համշեն՝ ցանց, որը պատրաստում են բթամատի հաստությամբ ծառի դալար ճյուղերից, որ կտրում են, տաքացնում, ծռում և լավ ոլորված պարանով կապում են ոտքերին՝ ձյան մեջ չխրվելու համար ◆ Շադ ծընուն հեդիգով մօն գուկայնը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։