Jump to content

հեդիգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հե•դիգ 

  1. Համշեն՝ ցանց, որը պատրաստում են բթամատի հաստությամբ ծառի դալար ճյուղերից, որ կտրում են, տաքացնում, ծռում և լավ ոլորված պարանով կապում են ոտքերին՝ ձյան մեջ չխրվելու համար ◆ Շադ ծընուն հեդիգով մօն գուկայնը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։