հելհել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հել•հել 

  1. Կարին, Խարբերդ, Նոր Ջուղա՝ ճնճղուկ տե՛ս հել ◆ Ամէն ղուշ թռնի բան չկա, լոռը թռավ թէ չէ հելհելը ետեվիցն է (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  2. թռնի բան չկա, լոռը թռավ թէ չէ հելհելը ետեվիցն է
  3. անմիտ անիմաստ ◆ Էդ աղջիկը ինչ է էդպես հել-հել ծիծաղում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։