հելհել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հել•հել
- Կարին, Խարբերդ, Նոր Ջուղա՝ ճնճղուկ տե՛ս հել ◆ Ամէն ղուշ թռնի բան չկա, լոռը թռավ թէ չէ հելհելը ետեվիցն է (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- թռնի բան չկա, լոռը թռավ թէ չէ հելհելը ետեվիցն է
- անմիտ անիմաստ ◆ Էդ աղջիկը ինչ է էդպես հել-հել ծիծաղում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։