հելոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հե•լոց
- Քղի՝ փոքր ճիպոտ կամ ծառի ճյուղերի փունջ, որով քշում, վանում են ճնճղուկներին կամ ճանճերին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։