հեյվան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հեյ•վան 

  1. անասուն
  2. անհասկացղ ◆ Ինչ էնենք, օր անիկ հեյվան է, լիզու չունի, դու պետք է հասկանաս անոր հալը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։