հենահարթակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɛnɑhɑɾˈtʰɑk]

վանկեր՝ հե•նա•հար•թակ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (շին) հարթակ, որին հենվում, կանգնում են շինարարական աշխատանք կատարելիս

Աղբյուրներ[խմբագրել]