հենասկավառակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛnɑskɑvɑˈrɑk]
վանկեր՝ հե•նա•սկա•վա•ռակ
Գոյական
- (տեխ․) սկավառակ, որի վրա հենվում է մեքենան. հենվելու սկավառակ ◆ Կողքերից չորս օժանդակ անիվներն են, թեքության կողմից անիվների մոտ տարված մեկական հենասկվառակներ, առջևից ու ետևից երկուական բանավորական օրգաններն են՝ խոփերը։ ԳՏ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։