հեշարանալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հե•շա•րա•նալ
- Մոկս, Մուշ, Սասուն, Վան՝ ուշքի գալ, զգաստանալ ◆ Ինք հեշրցավ, ելավ, իրան արախչիներն գլխեն վերուց, ըսավ. «Փառք արարած աստված, որդի մը կէղնի (Սծ)։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։