հեռախոսատուփ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛrɑχɔsɑˈtupʰ]
վանկեր՝ հե•ռա•խո•սա•տուփ
Գոյական
- (նորբ․) հեռախոսի սարք, հեռախոս ◆ Պահեստի գնդապետը նայեց հեռախոսատուփին, փորձեց որոշել, թե առաջինը ով է զանգահարելու։ Մուշեղ Գալշոյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։