հեստի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հես•տի
- Թբիլիսի՝ այնպես, այնպիսի ◆ Հեստի զուգված էր, ասես իշխանի կնիկ լինի (Գարեգին Սևունց) , ◆ Հեստի բան ասավ, վուր սաղ աշխարհը ման էկա, չճարեցի (Գարեգին Սևունց)
- այստեղ, այս կողմ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։