հեստի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հես•տի
- Թբիլիսի՝ այնպես, այնպիսի ◆ Հեստի զուգված էր, ասես իշխանի կնիկ լինի (Գարեգին Սևունց) , ◆ Հեստի բան ասավ, վուր սաղ աշխարհը ման էկա, չճարեցի (Գարեգին Սևունց)
- այստեղ, այս կողմ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։