հետաճուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հե•տա•ճուկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (կենսբ․) մարմնի էվոլյուցիոն զարգացման ընթացքում իր նախնական դերն ու գրծառությունը կորցրած և լոկ մնացուկային ձևով պահպանվող ու լիովին ճաշող գոծարան (ռուդիմենտ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]