հիլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hiˈlɑ]
վանկեր՝ հի•լա
- Մուշ, Բաղեշ՝ խորամանկ, նենգ, խարդախ ◆ Հիլա մարդ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։