հիլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hiˈlɑ]
վանկեր՝ հի•լա
- Մուշ, Բաղեշ՝ խորամանկ, նենգ, խարդախ ◆ Հիլա մարդ։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։