հիմույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիմոյթ

վանկեր՝ հի•մույթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (լեզվբ․) տվյալ լեզվական մակարդակի ավարտուն միավոր՝ որպես նույն մակարդակի մի ուրիշ (բաղադրյալ) միավոր հոդավորիչ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]