հիվընդքաղել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հի•վըն•դ(ը)•քա•ղել 

  1. Կարին, Մուշ՝ հիվընդքաղ լինել, հիվանդությունիցնոր առողջացած լինել, ապաքինված լինել ◆ Հիվանդքաղած վախտը վեր էլավ տեղեն քնած սարը, հիվանդութենը ներոքվավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։