հիֆ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hif]
վանկեր՝ հիֆ
- Կարին՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հիֆ անել - աննկատելիորեն վերջացնել, սպառել ◆ Կորյունը տատանմիշ էր էղե խնձորների ու սաղ հիֆ էր էրե։
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։