հնավորվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•նա•վոր•վել 

  1. Վան՝ մեկի հետ վարվել գիտենալ, մեկի հետ լեզու գտնել իմանալ ◆ Հարսը կը հնավորվի: (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։