Jump to content

հնավորվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•նա•վոր•վել 

  1. Վան՝ մեկի հետ վարվել գիտենալ, մեկի հետ լեզու գտնել իմանալ ◆ Հարսը կը հնավորվի: (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։