հնհնեցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)ն•հ(ը)•նեց•նել 

  1. Խարբերդ, Սեբաստիա, Էվերիկ՝ ցավեցնել, մորմոքել ◆ Իր լեզուն ճիշտ հոգիս հնհնցնող մարմաջին վրա կպահե։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։