հնհնուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)ն•հ(ը)•նուկ 

  1. Մուշ, Խիան՝ հին ու մին բաներ ◆ Ինչ որ հնհնուկ ունեի՝ ծախեցի, տունը ավելորդ իրերից ազատեցի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։