հնճարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)ն•ճա•րել 

  1. Կարին՝ հնարել, հորինել ◆ Ադ վեվ է հնճարել, թե ես պիտի նըշանվիմ Ալեքին հետ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։