Jump to content

հնճարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)ն•ճա•րել 

  1. Կարին՝ հնարել, հորինել ◆ Ադ վեվ է հնճարել, թե ես պիտի նըշանվիմ Ալեքին հետ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։