հնչյուն-հնչյուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjun hnt͡ʃʰˈjun]

վանկեր՝ հ(ը)նչ•յուն•հ(ը)նչ•յուն 

Մակբայ

  1. (նորբ․) մաս-մաս, աստիճանաբար ◆ Հողի կրծքին հանգչել հնչյուն-հնչյուն, Ակունքների վրա մեռնել․․․ Եվ համբարձվել երկինք, Ապա դառնալ Երկնի թարթիչներից հավերժորեն կախված Քարե արցունք Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]