հոգևորնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հո•գե•վո•րա•նալ 

  1. Կարին՝ ոգևորվել, խանդավառվել ◆ Էնպես էր հոգևորցե, որ մեչ մե բանմ աչքիմ չեմ էրէվա։ (Ձեռագիր)
  2. Սեբաստիա՝ սթափվել, ուշքի գալ ◆ Օտքն օր կը սըխմե, աղչկա բկան հետ բանըմ կը թռնի, թռնելուն պես աղչիկը հոգևորնա կը։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։