հողաձայն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հո•ղա•ձայն 

Մակբայ

  1. (նորբ․) (փխբ․) լուռ ◆ Մեկը կանչում է, կանչում հողաձայն: Ս. Եղիազարյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]