հողքաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հող•քաշ 

  1. Երկրի վրա հող լցնելու գործողությունը
  2. Տափանի նման փայտ, հրով երդիկի վրա լցած հողը հաղփեցնելու են ու պնդացման

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։