հոռանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հո•ռա•նալ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ, Ալաշկերտ՝ ազատ պարապ-սարապ ապրելով գործի համար անպետքանալ, գորրծ անել չիմանալ ◆ Տղադ հոռացել ա, էլ չի ուզում աշխատել։ (Ձեռագիր)
  2. շատ փարթամանալուց նվազ պտղաբեր դառնալ ◆ Ժամանակակից առաջ ջրելը պատճառ կլինի բամբակի հոռանալուն: Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։