հովտաբարձունք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɔvtɑbɑɾd͡zuŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հով•տա•բար•ձունք• 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հովտի մեջ եղած բարձունք՝ բարձրադիր վայր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]