հոտիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɔˈtil]
վանկեր՝ հո•տիլ
- Պոլիս՝ հոտ ունենալ (լավ կամ վատ) ◆ Այս ծաղիկը ինչ անուշ կը հոտի: (Հրաչյա Աճառյան)
- Թբիլիսի, Պոլիս, Տարոն, Արաբկիր՝ նեխվել ◆ Ձուկը գլխեն կը հոտի:
- Պոլիս՝ որևէ բանի հոտ ունենալ ◆ Այս դանակը ձուկ կը հոտի: (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։