հորդորական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɔɾdɔɾɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յորդորական

վանկեր՝ հոր•դո•րա•կան 

Ածական

1. հորդորելու ընդունակ, հորդորիչ
2. հորդորամիտ, հոժարակամ
3. հորդորանք պարունակող՝ արտահայտող

Հոմանիշներ

1. հորդորիչ, հորդորեցուցիչ, խրախուսական, խրախուսիչ, խրատական, խրատիչ, հորդորակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։