հուդայել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հու•դա•յել 

Բայ

  1. (նորբ․) մատնել՝ Հուդայի պես դավաճանել ◆ Խաբվում ես հաճախ հուդայող պաչից։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]