հուշիգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հու•շիգ
Նոր Բայազետ, Պոլիս, Վան, Շատախ, Մոկս՝
- Մուշ՝ կամաց, անշտապ ◆ Հուշիգ քելիմ կըսին թուլ է, շուդ-շուդ քէլիմ կըսին ծուռ է։ (Ձեռագիր)
- հանդարտ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։