հուսապարպում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [husɑpɑɾˈpum]
վանկեր՝ հու•սա•պար•պում
Գոյական
- (նորբ․) հուսապարպելը, հուսապարպվելը, հուսահատություն ◆ Հուսապարպման մեջ վճռիդ մեջ հասուն Լռվում-դառնում է հեգ մի ձեռնասուն։ Դ․ Պետրոսյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։