հուսավիշտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [husɑˈviʃt]
վանկեր՝ հու•սա•վիշտ
Ածական
- (նորբ․) իբր՝ վշտի մեջ էլ հույս ունեցող ◆ Վերջին հայն ինքը՝ Արարատն է միշտ՝ Թաղվելու ցեղ չէ հայը հուսավիշտ։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։