հոքալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հո•քալ
- Կարին, Նոր Նախիջևան՝ մտածել, ստեղծված դրությունից դուրս գալու ելքորոնել ◆ Տըղան․․․ շահին հրամանը կըպատմե տըրտըմած զարկարը կըսե, «Դու դարդ մի էնե, թող ուրրշները Հոքան» (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- տունը մաքրե, կարգի բերել ◆ Խանումին աղջիկը ձեռաց գործի անցավ, օդաները հոքաց, իսըտկեց ու էկավ նստեց իրեն տեղը (Ձեռագիր)
- ակնածել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։