հոքի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հո•քի
- հոգի
- ոգի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- հոքին բերանը բերել, Սաստիկ չարչարել, նեղել
- հոքու խաթեր, Ի սեր անձի ◆ Թե քու հոքուտ խաթիր շալ հաքնիս, զար քաշած ատլաս կու տան (Սայաթ-Նովա)
- հոքի չունենալ, Անխիխճ, անգութ լինել
- հոքի ունի տալու, Մահկանացու է
- հոքին դուս գալ, Սաստիկ նեղվել, չարչարվել
- հոքին ծախել
- հոքին կրակը քցել, Մեղք, հանցանք գործել ◆ Հոքիս ծախոցի քու խաթիր
- հոքին հանգստանալ, Խիղճը հանգիստ լինել ◆ Հիմա մահըս մոտեցեր է,գուզեմ բանըմ էնեմ օր հոքիս հանգստանա (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- հոքին հանել, նույնն է՝ հոքին բերանը բերել
- հոքին չխնայել, Ոչինչ չմերժել
- հոքին տալ
- մահանալ, մեռնել ◆ Էս օրին էիր մընու՞մ, վուր քու ախպերը հոքին տա ու դուն գաս իմ կամոդը քրքրիս (Գարեգին Սևունց)
- շատ սիրել, անձնվիրաբար սիրել ◆ Հոքիս տամ շիմշատ կըռանըն, թաք պառկիմ յարի դռանըն (Սայաթ-Նովա)
- հոքուն վրա հասնել, Վերջին րոպեին հասնել
- հոքուն մեղք անել, Մեղանչել, ճշմարտությունը թաքցնել
- հոքուն քար լինել, ըլլիլ, Համբարձությունը կտրել, այլևս չհամբերել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։