հրածաղիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɑt͡sɑˈʁik]
վանկեր՝ հ(ը)•րա•ծա•ղիկ
Գոյական
- (նորբ․) հուր ծաղիկ ◆ Եվ իմ կարոտը՝ մի հրածաղիկ, նայում է մենակ, ամհուն սարսափով։ Ս․ Եզիզարյան, ՑԿ, 260
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։