հրավիրակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրաւիրակ

վանկեր՝ հ(ը)•րա•վի•րակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. նա, որ տանտիրոջ կողմից գնում է հրավիրելու, կոչնական (2), խնդրանք
  2. նա, որ հրավիրում է՝ կանչում է մի տեղ
  3. եղանակի տեսակ, որ նվագում են հյուրեր հրավիրելիս

Ածական

  1. հրավիրելուն հատուկ, հրավիրական

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կոչնական, խնդրակ, հրավիրատուն, օրոն (հնց․), (գվռ․)՝ կանչող, ձայնող
  2. տե՛ս հրավիրական

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]