հրավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•րա•վոր 

  1. Սեբաստիա՝ հյուր ունեցող՝ հյուրատեր ◆ Հյուրը էկավ, հրավորը չեկավ (Կարապետ Գաբիկյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։