հրացողիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɑt͡sʰɔˈʁik]
վանկեր՝ հ(ը)•րա•ցո•ղիկ
Գոյական
- (նորբ․) հուր ցրող, շողշողացող ցող ◆ Եվ լռությունը մենավոր ծաղիկ Թերթերին՝ կրակ ու հրացողիկ: Ս. Եղիազարյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։