հրեշտակամակարդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•րե•շ(ը)•տա•կա•մա•կարդ 

  1. Մոկս՝ ինքն իրեն, առանց մակարդի մերված մածնանաման զանգված (երբ կաթը մարմանդ կրակի վրա է դրվում երեկոյան, մինչև առավոտ դառնում մածունի նման մի տեսակ զանգված)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։