հրթիռարկում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾtʰirɑɾˈkum]
վանկեր՝ հ(ը)ր•թի•ռար•կում
Գոյական
- (նորբ․) հրթիռ արձակելը, հրթիռարկելը, հրթիռարկվելը, հրթիռակոծում ◆ Դատարկ մի շիշ, որ սեղանը դարձրել է հրթիռարկման հրապարակ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։