հրթիռարկում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հ(ը)ր•թի•ռար•կում 

Գոյական

  1. (նորբ․) հրթիռ արձակելը, հրթիռարկելը, հրթիռարկվելը, հրթիռակոծում ◆ Դատարկ մի շիշ, որ սեղանը դարձրել է հրթիռարկման հրապարակ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]