ձայնագրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑɡɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձայնագրութիւն

վանկեր՝ ձայ•նա•գ(ը)•րու•թյուն 

Ստուգաբանություն

հուն. phone` «ձայն, հնչյուն, աղմուկ, խոսք» + grapho` «գրում եմ»

Գոյական

1. ձայնագրելը
2. ձայնագրելու գիտությունն ու հմտությունը որպես ուսուցման առարկա
3. հատուկ գործիքներով խոսքի՝ երաժշտության գրանցումը (ժապավենի՝ սկավառակի վրա)

Հոմանիշներ

1. ձայնագրվածք, հոլովակ, ժապավեն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։