ձայնաման
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑˈmɑn]
վանկեր՝ ձայ•նա•ման
Գոյական
- (նորբ․) իբր՝ ձայն արձակող աման ◆ Քանի որ այնտեղ մի երկարավուն ձայնաման դրվեց։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։