ձայնասահման

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑsɑhˈmɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ձայ•նա•սահ•ման 

Գոյական

1. նույնն է՝ ձայնածավալ
2. երգչաձայնի կամ նվագարանի ձայնածավալի տարբեր հատվածներ, որոնք իրարից տարբերվում են բարձրությամբ, հնչերանգով, տեմպերով
3. տարբեր բարձրություն ունեցող փողերի, լարերի և լեզվակների առանձին խմբեր, որոնք ունեն միևնույն հնչերանգը

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ձայնածավալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։