ձգուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձ(ը)•գուն 

  1. Քղի՝ կավե աման, որի մեջ թանջր մածուն են պատրաստում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։