ձըխլագ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ձ(ը)խ•լագ
- Համշեն՝ մի տեսակ փոքր թռչուն ◆ Դուզազը ձըխլադ մը ընգաձ էր։ (Ձեռագիր) փոքրակազմ, բարալիկ և նիհար (մարդ) (փխբ․) ◆ ՈՒնի մէգ ձըխլագ ախճիգ մը։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։