Jump to content

ձըխլագ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձ(ը)խ•լագ 

  1. Համշեն՝ մի տեսակ փոքր թռչուն ◆  Դուզազը ձըխլադ մը ընգաձ էր։ (Ձեռագիր) փոքրակազմ, բարալիկ և նիհար (մարդ) (փխբ․) ◆ ՈՒնի մէգ ձըխլագ ախճիգ մը։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։